به قول معروف 1و2و3 شروع می کنیم : اکشن!
خب ! قصه از اونجا شروع شد که من به عنوان یک عدد برنامه نویس سطح سوم که توی هرم شرکتهای برنامه نویسی کوچیک و بزرگ تو آخرین سطح هرم از پایین و یعنی تو قاعده هرم و اصطلاحا ته ته ماجرا قرار داره یه روز نشستم ، منظورم نشستن واقعیه ها، آخه توی این ون ها توی مسیر برگشت به خونه واقعا نشسته بودم، خلاصه فکر کردم که دنیا پر شده از نظرات آدمهای کله گنده و حسابی که همش حرفهای قلنبه سلنبه به خورد آدم می دن و واقعا حیف نیست که مثلا نقطه نظرات آدمهای زحمت کش اجتماع های بزرگ مثل ما برنامه نویسان سطح سوم، به گوش دنیا نرسه؟ واقعا حیف نیست که کسی نمی دونه من به عنوان یک عدد برنامه نویس سطح سوم، چه نظرات گهرباری دارم؟ خب واقعا در این رابطه فقدان زیادی داریم! (این قسمت برای ابراز خود بزرگ بینی اضافه شد که دنیا بدونه که بدون برنامه نویس سطح سوم ، و نظراتش ، چه مشکلاتی براش پیش می یاد!)
اما چون برنامه نویس سطح سوم یعنی قشر زحمت کش جامعه، پس این قشر پول اضافی نداره که خرج بیان نقطه نظراتش بکنه و مثلا بره کتاب بنویسه یا روزنامه چاپ کنه یا حتی بره یه سایت شخصی بزنه، در نتیجه نقطه نظراتش همچنان بدون ابراز باقی می مونه! با این که در ابتدا با این تفکرات دچار یاس فلسفی شدم، اما خب خصوصیت یک برنامه نویس خوب ، حالا در هر سطحی، اینه که برای یک مسئله همیشه یک راه حلی پیدا کنه، گو اینکه خود این راه حل منجر به بروز یک مسئله دیگه بشه! و خب راه حل من هم این بودکه از فضاهای مجانی که این شرکت های گنده در اختیار ملت می زارن برای بیان نقطه نظراتم استفاده کنم!
و اینجوری شد که بعد از چند روز گشت و گداز و تحقیقات وسیع اینترنتی به این نتیجه رسیدم که از بلاگر برای این کار استفاده کنم . چون همونطور که می دونین بلاگر و شرکت معظم گوگل مدتهاست با هم در ارتباطن یعنی بلاگر دیگه زیر مجموعه گوگل به حساب می یاد و از اونجائیکه رویای هر برنامه نویسی بازهم در هر سطحی در دنیا اینه که روزی در شرکت گوگل استخدام بشه و کار کنه، پس ما هم برای اینکه از همین الان از منافع شرکت که قراره بعدها درش استخدام بشیم، دفاع کرده باشیم، این کار رو کردیم!
البته پیش خودمون بمونه ها درسته که ما برنامه نویس سطح سه به حساب می یام ها، اما خب یکم بیکلاسی بود اگه می رفتیم از این تولید کننده های وبلاگ وطنی استفاده می کردیم، پس فردا مردم چی میگن!
و بعله اینطوری بود که در راستای همه این حرفها این وبلاگ رو افتتاح کردیم ، البته هنوز رسما پرده برداری نشده و داریم کارهای مقدماتی رو انجام می دیم! اما خب این اولین پست این وبلاگ می تونه به حساب بیاد
آهان داشت یادم می رفت، توی این وبلاگ کلا همه چیز مخلوطه چون این علاقه خاص برنامه نویسهاست که در حالیکه دارن موسیقی راک گوش می دن و نسکافه و بیسکوئیت می خورن کد هم بزنن! حالا دیگه چی از آب در بیاد خدا داند!
بدون Error باشین!
خب ! قصه از اونجا شروع شد که من به عنوان یک عدد برنامه نویس سطح سوم که توی هرم شرکتهای برنامه نویسی کوچیک و بزرگ تو آخرین سطح هرم از پایین و یعنی تو قاعده هرم و اصطلاحا ته ته ماجرا قرار داره یه روز نشستم ، منظورم نشستن واقعیه ها، آخه توی این ون ها توی مسیر برگشت به خونه واقعا نشسته بودم، خلاصه فکر کردم که دنیا پر شده از نظرات آدمهای کله گنده و حسابی که همش حرفهای قلنبه سلنبه به خورد آدم می دن و واقعا حیف نیست که مثلا نقطه نظرات آدمهای زحمت کش اجتماع های بزرگ مثل ما برنامه نویسان سطح سوم، به گوش دنیا نرسه؟ واقعا حیف نیست که کسی نمی دونه من به عنوان یک عدد برنامه نویس سطح سوم، چه نظرات گهرباری دارم؟ خب واقعا در این رابطه فقدان زیادی داریم! (این قسمت برای ابراز خود بزرگ بینی اضافه شد که دنیا بدونه که بدون برنامه نویس سطح سوم ، و نظراتش ، چه مشکلاتی براش پیش می یاد!)
اما چون برنامه نویس سطح سوم یعنی قشر زحمت کش جامعه، پس این قشر پول اضافی نداره که خرج بیان نقطه نظراتش بکنه و مثلا بره کتاب بنویسه یا روزنامه چاپ کنه یا حتی بره یه سایت شخصی بزنه، در نتیجه نقطه نظراتش همچنان بدون ابراز باقی می مونه! با این که در ابتدا با این تفکرات دچار یاس فلسفی شدم، اما خب خصوصیت یک برنامه نویس خوب ، حالا در هر سطحی، اینه که برای یک مسئله همیشه یک راه حلی پیدا کنه، گو اینکه خود این راه حل منجر به بروز یک مسئله دیگه بشه! و خب راه حل من هم این بودکه از فضاهای مجانی که این شرکت های گنده در اختیار ملت می زارن برای بیان نقطه نظراتم استفاده کنم!
و اینجوری شد که بعد از چند روز گشت و گداز و تحقیقات وسیع اینترنتی به این نتیجه رسیدم که از بلاگر برای این کار استفاده کنم . چون همونطور که می دونین بلاگر و شرکت معظم گوگل مدتهاست با هم در ارتباطن یعنی بلاگر دیگه زیر مجموعه گوگل به حساب می یاد و از اونجائیکه رویای هر برنامه نویسی بازهم در هر سطحی در دنیا اینه که روزی در شرکت گوگل استخدام بشه و کار کنه، پس ما هم برای اینکه از همین الان از منافع شرکت که قراره بعدها درش استخدام بشیم، دفاع کرده باشیم، این کار رو کردیم!
البته پیش خودمون بمونه ها درسته که ما برنامه نویس سطح سه به حساب می یام ها، اما خب یکم بیکلاسی بود اگه می رفتیم از این تولید کننده های وبلاگ وطنی استفاده می کردیم، پس فردا مردم چی میگن!
و بعله اینطوری بود که در راستای همه این حرفها این وبلاگ رو افتتاح کردیم ، البته هنوز رسما پرده برداری نشده و داریم کارهای مقدماتی رو انجام می دیم! اما خب این اولین پست این وبلاگ می تونه به حساب بیاد
آهان داشت یادم می رفت، توی این وبلاگ کلا همه چیز مخلوطه چون این علاقه خاص برنامه نویسهاست که در حالیکه دارن موسیقی راک گوش می دن و نسکافه و بیسکوئیت می خورن کد هم بزنن! حالا دیگه چی از آب در بیاد خدا داند!
بدون Error باشین!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر