عاشق سوپرایز شدن های اینطوریم، قرارهای یهویی که زنگ بزنن و بگن الان داریم میایم پیشت. عاشق این آدمهای خوبه زندگیم هستم، این آدمهای راحتی که می تونی بشینی ساعتها باهاشون از عجیب ترین دغدغه های ذهنت و زندگیت بگی و بلدن درست گوش بدن، درست نظر بدن، درست مخالفت کنن و خلاصه درست می فهمنت. اونوقته که میشه باهاشون نشست یک ساعتی وسط فست فوت جلوی پارک و نظرهای فضایی داد و سیب زمینی خورد و لذت برد و ناراحت شد که چه زود گذشت.
داشتن یک چنین آدمهایی توی زندگیه که زندگی رو دوست داشتنی می کنه، دلت همیشه گرمه که هستن آدمهایی که دوستت دارن و دوستشون داری. مرسی بازهم به خاطر انقدر خوب بودنتون.
داشتن یک چنین آدمهایی توی زندگیه که زندگی رو دوست داشتنی می کنه، دلت همیشه گرمه که هستن آدمهایی که دوستت دارن و دوستشون داری. مرسی بازهم به خاطر انقدر خوب بودنتون.
۶ نظر:
یعنی کلا معلومه عادت ندارین من اینجا مثبت حرف بزنم و تعریف کنم، همون از پست بعدی غر می زنم! ;)
عادت كه داريم، وقت نداريم، حس بيشتر از فيد ريدر رو هم نداريم! ( يا همين باز كردن پيج و كامنت دادن رو، فكر كنم مي دوني كه يه سري آدم هستند كه تحت هر شرايطي نوشته هاتو مي خونند، منتها تحت هر شرايطي كامنت نمي ذارن! هممممم؟!)
بابا يه مطلب جديد بنويس ديگه!!!
بابا يه مطلب جديد بنويس ديگه!!!
بابا يه مطلب جديد بنويس ديگه!!!
ارسال یک نظر